Jeśli martwisz się, czy Twoje dziecko dobrze słyszy, przeprowadź test. Klaśnij w dłonie za jego głową. Jeśli się przestraszy, to znaczy, że ma dobry słuch. Jeśli nie, powtórz test w innym czasie. Noworodki często ignorują otoczenie. Obserwuj także, jak dziecko reaguje na Twój śpiew i słowa, na muzykę, hałas, ostre dźwięki. Jeżeli dziecko nie reaguje na żaden hałas, zgłoś to lekarzowi. Istotna jest wczesna interwencja, a badanie słuchu jest proste i bezbolesne.
Jeśli lekarz stwierdzi wadę, nie panikuj. Nowoczesne aparaty słuchowe są lekkie i łatwe w użytkowaniu. Pozwolą dziecku odbierać znacznie więcej różnorodnych dźwięków z otaczającego go świata, np. ledwo słyszalny szept, cichy szelest liści, a także głośne sygnały takie, jak ruch uliczny czy dźwięk z głośników, które, mimo iż odczuwane jako głośne, nigdy nie będą dla niego niekomfortowe.
Niezależnie od stwierdzonej lub podejrzewanej wady słuchu należy koniecznie nadal bawić się, śpiewać i rozmawiać z dzieckiem. Koniecznie trzeba patrzeć na dziecko w czasie mówienia, powinno ono widzieć naszą twarz i usta. Warto doceniać wszelkie udane próby komunikacji.
Jeśli dziecko ma obustronną poważną lub całkowitą utratę słuchu, warto uczyć je różnorodnych metod porozumiewania się: czytania z ruchu warg, gestów lub „mowy ciała”, języka migowego lub pewnych znaków.
Opieka nad dzieckiem z niedosłuchem może być stresująca. Ważne jest, by poszukać wsparcia dla siebie – zarówno wśród lekarzy specjalistów, jak i nauczycieli wychowania przedszkolnego i szkolnego, stowarzyszeń i grup rodzicielskich.
Dodaj komentarz